Elveda

 Nasıl bir şey bu biliyor musun? Bir zamanın içinde belli bir mekâna kapanıyorsun. İnsanlardan uzaklaşıyorsun. Çünkü artık bazı şeyler tahammül sınırını zorluyor. Tabiri caizse hüsnü zannını yitiriyorsun. Sonra bir el seni alıp çıkartıyor oradan. O el bir anda tüm hayatın oluyor.

Bir hece Bin söz

Sıcak memleketlerde serin bir gece, uykularından arınmış bir Can, Can’dan uzak binlerce dost bir o kadar düşman… Şimdi söylesem inanmayacaklar bilirim. Susunca da akıl razı değil işte. En iyisi gelin hep beraber -miş gibi yapalım. İşin sonunda ben yazmamış olayım, siz de okumamış olun, nasıl fikir? (çok kötü…)

Elma Ağaçlı Yasemin Kokulu Bahçedekine Ulaştırılmak Üzere Bir Mektup

Heybeti kendisinden büyük dağlar gibiydi

Kimi zaman dünyanın en sert rüzgarlarının

estiği terk edilmiş bir şehre

Kimi zamansa piknik yapılası kırlara

çocuklarla dolu bahçelere benzerdi

“Elif”i ilk kez ondan öğrenmiştim

Tıpkı ev işi el işlerini öğrendiğim gibi

Kadim medeniyetlerin -benim hayal

gücümde- vücut giymiş haliydi

Ulu Türk boylarının Kağanlarıyla

Hakanlarıyla bütünleşmişti içimde

Ve sonra şairin dediği gibi bindi güzel bir ata

O güzel insan da …

Konuşmaya Gerek Bile Yok

Aşağıda okuldan kendisini hoca ilan etmiş birisinin özetlemem için verdiği teze dair -tedrisi tedirginliğimden dolayı asla kendisine okutturmayacağım- bir eleştirisi  yer almaktadır. Akademinin ne halde olduğunu görmek isteyen herkes bu tezi okuyarak gerekli çıkarımları yapabilir. Saygılarımla...

Kimde Ne Var İse

Her dilde kendin olabilmek özgürlüğü… Birey mi oluşturur toplumu, toplum mu var eder bireyi? Bir sözcükle başlar elbet her hikâye ancak hikâyenin tamamı olmasa, olur mu anlamı tek sözcüğün?

Söz Hali

Bir hayli engelin ötesinde yanan bir ışık görüyorum. Karanlık yanımdan aydınlığına uzanıyorum.

Vaktidir Şimdi

Ne ben bende yanayım, ne de bir vakitte sana kanayım. Kanmak, yalana inanmak mıdır, yoksa ihtiyaç duyduğuna doymak mıdır?

Kaldığı Yer

Bir vakitler oldu bana, gözlerim arar durur. Sevgi cümlelerinden öte gönlüm “Sen”de huzur bulur.

İçimden Geldi

                İçimde söyleyemediğim sözlerim sancısı var, sanki doğmayı bekleyen bir bebek gibi bekleşiyorlar, yükü oturdu üzerime.

Başlıksız

                İlginç şeyler oluyor, ülke seçim telaşında yine yeni yeniden. Reşit olduğum günden beri hemen her yıl oy kullandım. Sistemin değişmesi şart kabul ediyorum ve bunun için savaşmak da gerekiyor farkındayım. Şikayetim yok sadece ülkenin bu seçim süreçlerinde sanki çok yorulduğunu hissediyorum. Aynı yorgunluk ülkeden devlete devletten millete de yansıyor sanırım.

SU

                Sözün bittiği yerde su başlar. Hani şu gece kupkuru bir ağız ve boğazla uyandığın anda, konuşabileceğin bir kelimen bile yokken haykırmak istediğin su.

KILNARAK

Hecesiz cümlelerin içinde boğulan bir gece, gecenin kuytusunda soluk kalmış bir nefes, arka fonda “Sezen Aksu Klasikleri”. Kolay değil ha öyle yazmak. Bunca zaman sonra içinden çıkanları haykırmak…

SON NEFES

                Garip bir yol başlangıcı mesafeler;

Okunmaktan çok yazılmak için yazılıyor cümleler.

Üç ila Beş Kelam

                Bir gecenin en sakin vaktindeydi kent. Dışarısı aman yalnızlık, buz soğukluğu ve hayal kırıklıkları…

CAN

                Yalnızlık son nefesinde insanın… Öyle kimsesizlik değil bu. Sadece çaya tek şeker atıp karıştırmak ve çay bardağından çıkan sesi müziğin sesine karıştırıp ağlamak…

Hayali Miydik Ki?

                Vur gönlüme ey özlem düşü! Düşünelim heyhat yalnızlığın yüreğimize düşüşünü. Can ve candan sonra gelen her an… Adın adıma yazsa, nefesim dilimden kaçsa, milyon kelimem de olsa neye yarar sana varmadıkça?

Amman ki

Yıldızlar arası bir yolculuk bu çektiğimiz gece. Ne nefesi kalır seneye ne sesi… Bir hasret davası türkümüz ve Yunusça “gelmedik dava için” sözümüz… Dünyanın en karanlık olduğu vakitlerde, hayatların ölüme koşması kaçınılmaz bir gerekçe. Haysiyet bir derin tencere ve sokaklarda aç kalmış onlarca hatta fazlaca insanoğlu…

Tik Tak Saat

Yarınlarımız zamanındayız. Gün geceye döndü ha dönecek. Affedersin sevgili okur şimdi fark ettim ki gece günü dönmüş dönecek. Aldırma, arsızlaşmanın tarifinde yaşa doyasıya. Can Kapısı ya bu iki dirhem arasında ne de olsa ömür. Aldım verdim mesabesi bilmem ya da mesafesi. Aşık Veysel gibi düşünürsek aslında İki kapılı bir han, ana kucağında vatan yolculuğunda mı? Orası muamma.

Kimseden Beslenmek

Milyonlarca başarı öyküsü ardına gizlenmiş hayat dolu çocukluklarımız var bizim. Elin oğullarında yitirilmişliklerimiz.. Cansız bedenler olup toprağa gömülmüşlüklerimiz var. Her yanımızdan damlayan yağmur tanelerinin başımıza kaya ağırlığında düşmüşlükleri var. Mesele benliğimizde değil aslında. Mesele senliğimizde bizim.