Sıcak memleketlerde serin bir gece, uykularından arınmış bir Can, Can’dan uzak binlerce dost bir o kadar düşman… Şimdi söylesem inanmayacaklar bilirim. Susunca da akıl razı değil işte. En iyisi gelin hep beraber -miş gibi yapalım. İşin sonunda ben yazmamış olayım, siz de okumamış olun, nasıl fikir? (çok kötü…)
Nasıl bir hayaldir taş binalarda imanlı gönüller inşa edebilmek? Eh bunun için can vermeye razı gelmiş gönüllü nefisler gerek.
Oysa ne necip milletmişiz zamanında. Bir kitapta okudum; kilitlenmezmiş kapılar -mahalle kalabalık olsa da- hanelerde. Gelen Allah’ın gönderdiği misafir bilinir, ticarete haram karıştırılmazmış hiçbir sebeple. Ne de güzel insanlar var imiş bir zamanlar bu şehirlerde. Zamana mâl olmuş bir Atadan dinlemiştim: “hayat bahalı ve geçim zor, insan olmak değerli, yaşamak kolay” imiş.
Bir duygu seli dünyada, yalnızlaşmış kalabalıklar türedi etrafta.
Eh dost bile yer edemez oldu yalnızlığı dostluk tercih etmiş gönüllerin
yanında. Şimdilerde karınlar tıka basa doluyor da insanlık bahalı oldu be!
Sanıyorlar ki yapılan yanlışlar kişilerle sınırlı. Size bir
sır vereyim mi? Bu şeytanlık, sistemin çarklarının ta kendisi. Çözümü de
biliyorum da her sır her yerde söylenmez imiş. Eh çözmek isteyen herkesi taş
binalarda imanlı gönüller inşa etmeye beklerim.
(Çaktırmayın, taş bina dediysek de malum artık tüm binalar “online”
sistemlerde =) Selam ile… Dua ile…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder