Elveda

 Nasıl bir şey bu biliyor musun? Bir zamanın içinde belli bir mekâna kapanıyorsun. İnsanlardan uzaklaşıyorsun. Çünkü artık bazı şeyler tahammül sınırını zorluyor. Tabiri caizse hüsnü zannını yitiriyorsun. Sonra bir el seni alıp çıkartıyor oradan. O el bir anda tüm hayatın oluyor.

Garip bir Aşk Masalı

Kendi gözlerinden görmez olanı, pişmanlık çalmış kapısını… İnsan böyle işte bilmez nasıl yaraladığını. Sevda içinde bunca yorgunluk nedendir? Karanlık ve fırtınalı bir gökyüzü gecesinden yazıyorum bu sefer. Eee dost nicedir hasbihal edemedik, nasılsın?

Bir An'ın Hayali

“Bak dünya ne kadar da kirlendi” seslendi adam.

-        Hayır efendim, kirlenen doymak bilmez hırslarımız, dedi çocuk.

Bir hece Bin söz

Sıcak memleketlerde serin bir gece, uykularından arınmış bir Can, Can’dan uzak binlerce dost bir o kadar düşman… Şimdi söylesem inanmayacaklar bilirim. Susunca da akıl razı değil işte. En iyisi gelin hep beraber -miş gibi yapalım. İşin sonunda ben yazmamış olayım, siz de okumamış olun, nasıl fikir? (çok kötü…)

Elma Ağaçlı Yasemin Kokulu Bahçedekine Ulaştırılmak Üzere Bir Mektup

Heybeti kendisinden büyük dağlar gibiydi

Kimi zaman dünyanın en sert rüzgarlarının

estiği terk edilmiş bir şehre

Kimi zamansa piknik yapılası kırlara

çocuklarla dolu bahçelere benzerdi

“Elif”i ilk kez ondan öğrenmiştim

Tıpkı ev işi el işlerini öğrendiğim gibi

Kadim medeniyetlerin -benim hayal

gücümde- vücut giymiş haliydi

Ulu Türk boylarının Kağanlarıyla

Hakanlarıyla bütünleşmişti içimde

Ve sonra şairin dediği gibi bindi güzel bir ata

O güzel insan da …

Son Gece

Nefes almak sancısı ciğerlerimin, bir hasrettir bu… Zaten başkası olsa dayanamazdı söze, oysa gitmek gerekir bazen ve vakit son gece.

Bir Çağrı

Yazmak sancısı içimin, susmak zorunluluğu dışımın… Beklemek bir karanlığın içinde kardan aydınlığı ve sonrasını konuşsam zaten siyaset…

           

Şimdi bırak bizi içeride. Gözlerinden akan uykunun hesabını ver. Söylemek sancısı dilimin, susmak zorunluluğu kelimelerimin… Yazdığımdan beter okuduğum sözler. O güzel insanlar diyorum, onları ne kadar da çok özlüyorum! Konuşmak sancısı hevesimin, susmak zorunluluğu cümlelerimin… Sevdiğine sarılıp uyumak hayali gözlerin, haram bakışlardan kaçınması göz yaşlarının.

                        

İçim dışıma küskün, dışım içime hasret… 

        Dost! Yeterince kırgınım bu gece, sen iyisi mi beni geç de Dosta selam et!

Naz'lı Bir Sohbetten

Bir yarınımın içinde beklediğim bana özel çocukluk seslerim var. Hayatıma yön vermiş insanların sohbetlerini biriktiriyorum kulağımın içinde ve bu gece sabah ezanına yaklaşmıyor vakit nedense.

Kimseler Bilir

                Neresinden baksak yarım kalmış bir an, yazmaya da yok keyif de söyleyen var sol yanda. Yoksa beklediğimizden de değil aradığımız. Neredeyiz yahut kimleyiz?

Yazan da bulamadı

                İçim alevden bir zindan, yanıyor ocaklarım, her yanım har, yarım kül yarım duman. Nefes nefes olalı görmedi böyle yazı. Can akmakta damarlarımdan...