Yazmak
sancısı içimin, susmak zorunluluğu dışımın… Beklemek bir karanlığın içinde
kardan aydınlığı ve sonrasını konuşsam zaten siyaset…
Şimdi bırak bizi içeride.
Gözlerinden akan uykunun hesabını ver. Söylemek sancısı dilimin, susmak
zorunluluğu kelimelerimin… Yazdığımdan beter okuduğum sözler. O güzel insanlar
diyorum, onları ne kadar da çok özlüyorum! Konuşmak sancısı hevesimin, susmak
zorunluluğu cümlelerimin… Sevdiğine sarılıp uyumak hayali gözlerin, haram
bakışlardan kaçınması göz yaşlarının.
İçim dışıma küskün,
dışım içime hasret…
Dost! Yeterince kırgınım bu gece, sen iyisi mi beni geç de Dosta
selam et!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder