Eski Masallar

                Bazen yalnız kalmak istiyor insan. Her şeyden uzakta olmak… Peki ne kadar uzak kalabilirdik o son sevdalardan?

                Hava aydınlanıyor. Ezan okunalı birkaç saat oldu. İtiraf etmeliyim ki yüzüm yok bu aralar huzura çıkacak kadar. Sebebi bende kalsın, üşengeçlik dahi olabilir. İlk metronun hareketine 45 dakika kaldı. Evet hala sigara kullanmıyorum. Fonda “Zohreh Jooya – Ayışığında” bu güzel şarkı var. Ses biraz açık biraz kısık orta karar işte.

                Yazın sıcaklığı kendini göstermeye başladı. Bu saatte pencere açık. Yine de üzerimde anne örgüsü hırkam var. Ki ben ona şifa hırkası diyorum. Hastalıklara birebir…

                Hikayeler var aklımda. Yaşamak istediğim. Yazmak istediğim. Yeniden istemsiz bir “gizem” doğuyor içime. Bilmeyen okuyucular için anlatayım; liseden beri içimde ne zaman tarifi imkânsız senaryolar birikse ve bunlar birer öyküye dönüşme olgunluğunu gösterse, bu duyguyu “gizem” olarak adlandırırım. Sebebi yine bende kalsın. -Bu arada şarkı değişti.-

                Şimdi hiç yapmadığım bir şey deneyeceğim. Hikayemin bir kısmını yazacağım. Sonra belki zamanla devamını burada getireceğim. Böylelikle bir internet öykü dizisi ortaya da çıkabilir. Çok emin değilim.